Drugscontrole met urinetest vaak toegepast.

Het komt vaak voor dat ouders, jeugdhulpverleningsinstellingen enzovoort van jongeren verwachten dat zij meewerken aan een drugstest. Soms kan een drugscontrole voor jongeren een welkome steun in de rug zijn om druggebruik onder controle te krijgen. Vaak echter wordt de controle door jongeren gezien als een inbreuk op de privacy.

Men is wettelijk niet verplicht om aan urinecontrole mee te werken, tenzij men gevangen zit of verdacht wordt van een overtreding / misdrijf , zoals bijvoorbeeld bij rijden onder invloed.

De beslissing om urine of bloed af te staan, ligt uiteindelijk bij de jongere zelf. Men mag iemand niet dwingen om urine af te staan als de jongere blijft volhouden om het niet te doen.

Het is voor jongeren van belang om de voordelen en nadelen van het meedoen aan een test goed af te wegen. Zowel meedoen, als weigeren van de urinecontrole kan vergaande negatieve gevolgen hebben.

Een reden om wel te laten controleren kan bijvoorbeeld zijn, dat men bij weigering van de test een kamer verspeelt bij begeleide kamerbewoning. Een andere reden kan zijn, dat hulpverlening wordt gestaakt.

Een reden om wel te weigeren kan bijvoorbeeld zijn, dat men vindt dat het een inbreuk op de privacy is om urine in te moeten leveren. Of dat men hoe dan ook niet wil dat ouders / de school van het drugsgebruik op de hoogte zijn.

Drugscontroles mogen in Nederland niet stiekem worden uitgevoerd.
Bij sollicitaties mogen evenmin stiekem testen worden uitgevoerd. Het leger vraagt aan sollicitanten of men drugs gebruikt, maar er wordt niet getest .

Hoe lang aantoonbaar?

Er zijn producten op de markt om direct een testuitslag te hebben. Deze producten hebben een wisselende duur dat de drugs aantoonbaar zijn. In de bijsluiter van die producten staat hoe lang dat is. Meestal komt die duur goed overeen met de hieronder genoemde tijden.

De ene persoon heeft een snellere stofwisseling dan de andere persoon. Dat leidt er toe dat er tussen mensen verschillen zijn in de duur dat drugs in de urine of het bloed kunnen worden aangetoond.

Als urine of bloed naar een laboratorium wordt gestuurd om te worden onderzocht, geldt de volgende tijd dat drugs kunnen worden aangetoond.

Tenzij anders vermeld, maakt het niet uit of je urine of bloed inlevert.

Er zijn ook zweettesten op de markt. Het lijkt er op dat deze testen onvoldoende betrouwbaar zijn.

  • Wiet en hasj.
    Wiet en hasj zijn meestal 1 tot 2 weken aantoonbaar in zowel bloed als urine. Als er langdurig en veel is geblowd, kan dat enkele weken langer zijn. In zeer uitzonderlijke gevallen tot zes weken.

    Cannabis wordt in vet opgeslagen. Bij magere mensen is het eerder verdwenen. Bij mensen die vaak cannabis gebruiken, zie je enerzijds dat in het lichaam opgeslagen THC langer kan worden aangetoond. Als het lichaam echter gewend is aan cannabis (= tolerantie) wordt cannabis sneller verwerkt. Het effect van veel blowen kan dus tegengesteld zijn.
  • XTC, amfetamine en efedra zijn 48 – 72 uur aantoonbaar.
  • Cocaïne.
    Cocaïne is in verreweg de meeste gevallen na maximaal 72 uur niet meer aantoonbaar. Als er gedurende enkele dagen extreem veel wordt gesnoven, kan coke in zeer uitzonderlijke gevallen 5 – 7 dagen aantoonbaar zijn.
  • GHB.
    GHB is zeer kort aantoonbaar. Als men wil laten onderzoeken of men stiekem GHB toegediend heeft gekregen, moet voor alle zekerheid direct urine worden afgenomen. Plas direct na het voorval. Na enkele uren is het in de meeste gevallen al te laat.

    GHB is snel verdwenen. Het is in bloed maximaal 8 uur aantoonbaar en in urine maximaal 12 uur. Volgens het Delta Laboratorium in Poortugaal is GHB in zeer uitzonderlijke gevallen tot 24 uur aantoonbaar. Maar in de praktijk is het binnen enkele uren verdwenen.
  • Paddo’s
    Paddo’s zijn tot 24 uur aantoonbaar. Er wordt weinig op paddo’s getest.
  • LSD.
    LSD is 48 tot 72 uur aantoonbaar.
  • Opiaten en methadon
    Opiaten en methadon zijn twee tot zes dagen aantoonbaar
Advies aan ouders over drugscontrole Ouders vragen ons vaak om advies over het laten uitvoeren van een urinetest op drugs bij hun kinderen. Men maakt zich ongerust over het drugsgebruik. Men denkt met een urinetest het nodige bewijs in handen te hebben, zodat het drugsgebruik wordt voorkomen. Of men denkt dat een kind drugs gebruikt, het kind ontkent en men wil harde bewijzen. Heeft een drugstest zin? Een urinetest heeft slechts in uitzonderingssituaties het gewenste resultaat: controle van de jongere over zijn of haar drugsgebruik.
  • Relatie verslechtert
    Het afdwingen van drugscontroles bij jongeren heeft in veel situaties tot gevolg dat de de relatie tussen ouders en het kind meestal ernstig verstoord raakt. Het drugsgebruik wordt nog meer verborgen dan het al was. Er ontstaat een kat en muisspel van list en bedrog.
  • Soms een steum
    Drugstesten kunnen wel positief uitwerken als de jongere er vanuit zich zelf aan mee wil werken en de urinetest als stok achter de deur prettig vindt.
    In die situaties geeft de test aan de jongere een gevoel van rust en is de drugstest soms een argument dat men aan anderen kan noemen om niet meer te gebruiken. Maar in de meeste situaties leiden drugstesten tot overwegend narigheid.
  • Schijnveiligheid
    Aangezien de testen drugs vaak maar enkele dagen of weken aantonen, is er gelegenheid genoeg om tussen de testen door drugs te gebruiken. Testen zijn kostbaar en worden niet frequent uitgevoerd. Zo geven de testen aan ouders een onterecht gevoel van veiligheid. De jongeren kunnen in de “drugtest-vrije periode” de neiging hebben om de schade in te halen.
  • Uitwijken naar andere drugs.
    Een drugstest kan er toe leiden dat jongeren andere drugs gaan gebruiken waarop niet wordt getest. Dat kan gevaarlijker zijn dan de drugs die eerder werden genomen.

  •  

Spreken met uw kind over drugs.
Ouders denken vaak een “bewijs” nodig te hebben om over het drugsgebruik van hun kinderen te spreken. In de praktijk blijkt dat het in handen hebben van het “urinebewijs” van druggebruik de ouders niet meer mogelijkheden geeft om invloed op het druggebruik uit te oefenen . Bovendien zal een kind alleen maar minder vertellen.

Ouders kunnen aan het gedrag van hun kinderen vaak merken dat grenzen worden overschreden en dat er te veel drugs worden gebruikt. Dat gedrag kan men als ouder aan de orde stellen, ook als er geen urinecontrole is geweest.

Giftige manieren om testen te beïnvloeden
Er kunnen voor ouders en verzorgers goede redenen zijn om een drugstest te laten uitvoeren. Jongeren kunnen echter ook goede redenen hebben om te proberen om de testuitslag te veranderen. Uit vragen op de site blijkt dat jongeren soms erg ver willen gaan om een negatieve testuitslag te krijgen. Men past soms gevaarlijke manieren toe om de testuitslag te veranderen. Men neemt giftige, soms gevaarlijke middelen in waarvan men onterecht denkt een negatieve testuitslag te krijgen.


De onderstaande manieren om de test te beinvloeden zijn schadelijkk en hebben geen gewenst resultaat:

  • Het gedurende enkele dagen drinken van vele liters water. Dit is gevaarlijk. Een dodelijke watervergiftiging is mogelijk. Bovendien wordt het herkend in het laboratorium.
  • Drinken van azijn, schoonmaakmiddelen etc. Dit is schadelijk voor de gezondheid.